Bonaire update nummer 5
Door: Martine
Blijf op de hoogte en volg Stevens Kos
03 Juli 2014 | Bonaire, Bonaire
Tuuuuuuuuuuuuuuuut, de volgde update liet even op zich wachten…druk gehad met bezoek en waarschijnlijk toch even ’los’ gekomen van Nederland. Maar goed, helaas komt het eind alweer in zicht, dus hoog tijd weer voor een berichtje uit het zonnige Bonaire. We hebben het nog steeds erg lekker. Leuke bezoekjes gehad. Eerst van Anne, nou dat was super gezellig. Veel gekite (Anne heeft talent!), gewindsurft, gezeild, flink uit geweest om vervolgens zeer onverantwoord met z’n drieën op 1 fiets weer naar huis te fietsen, ik voelde me weer even 16. Daarna nog bezoek gehad van mijn ouders…prachtig gesnorkeld in het National Park van Bonaire. Bijzondere muzikale middag meegemaakt, bij de indianen (oudste bewoners van Bonaire)van Arawak. Natuurlijk wilde mijn moeder Arletta (geitenboerin) ook even begroeten dus privé rondleiding over haar Knuku gehad. Ook Bart en Sanne waren 2 weken op Bonaire. Met hun hebben we prachtige tripjes naar het kleine, idyllische, onbewoonde eiland aan de overkant van Kralendijk gemaakt. Voor het eilandje ligt het mooiste rif van Bonaire, goed dus voor een prachtig potje snorkelen.
Kiten is naast het werk van Eric nog steeds de hoofdmoot van onze bezigheden op Bonaire. In Nederland is het altijd zo’n toestand. Alles verslepen naar een koud, winderig strand en soms als je net de hele volksverhuizing achter de rug hebt en aankomt op het strand… kakt de wind in. Hier heb je daar nou helemaal nooit last van. Altijd mooi weer, altijd wind…en maar 10 minuutjes rijden vanaf ons huis. We kiten dan ook zeker 3 keer per week. Vrees dat we hier ernstig van moeten afkicken als we weer in Nederland zijn. Hebben zelfs Marktplaats al afgespeurd naar een strandhuisje of tweede hands camper. Besloten om nog geen bod te doen, maar eerst even te acclimatiseren in Nederland voordat we ‘grote ’aankopen gaan doen.
Vergeet ik bijna nog te vertellen dat ik mijn mooiste Bonaire ervaring heb gehad toen ik tijdens het kiten een groep dolfijnen tegen kwam. Ik schrok me dood, ineens zo’ n groot beest onder mijn board, heel grappig, maar het eerste wat je denkt is….HAAI! Tweede gedachte…”Oh nee Dolfijnen… rustig blijven”. Maar wat cool, alleen of met z’n tweeën zwommen ze onder mij door, sprongen voor me langs of naast mij. Iedere keer ben je bang dat ze onder je board omhoog komen, maar dat doen ze natuurlijk niet
Tussen het werken, snorkelen en kiten door kijken we ook nog even voetbal. Ook hier is dat een hele happening. Iedereen dost zich flink oranje uit en met deze temperaturen en uitzicht op die prachtige oceaan is voetbal kijken, voor mij, ineens geen straf meer
De kindjes gaan ook erg goed. Nora kan inmiddels met bandjes en wel duiken in het zwembad en snorkelen met haar duikbril. Stijn kruipt als een schildpad met Redbull op, bijna niet bij te houden en omdat onze tuin geen hek heeft, mag ik de hele dag achter hem aanrennen. Hij kan langs de tafel lopen en even los staan, maar los lopen lijkt nog erg ver weg. Wel merk ik steeds meer dat Nora erg behoeft heeft aan een maatje van haar eigen leeftijd. De kindjes op de crèche zijn een stuk jonger, dus helaas daar nog steeds geen echt maatje. Denk stiekem dat het voor Nora wel heel fijn is om straks weer naar Nederland te gaan. Dus Stella, Zenne en Nienke, Be prepared, Nora komt er weer aan!!!
Het werk van Eric is nog steeds leuk, de hoeveelheid AirAmbu vluchten vallen nog mee. Wel is hij druk met allerlei verbeterpunten aan te brengen op de Special Care. Soms wordt er een hoop geklaagd over het ziekenhuis, maar eigenlijk is het ongelooflijk wat een vooruitgang het ziekenhuis de afgelopen 2 jaar heeft geboekt. Uitbreiding van verschillende gespecialiseerde verpleegkundigen, trauma opvang, een airambulance, een Special Care, veel meer mogelijkheden tot diagnostiek en operaties. En dat alleemaal in zo’n korte tijd, je kunt je misschien afvragen of je dat in Nederland, in zo’n korte tijd, voor elkaar zou kunnen krijgen….Hoera voor Fundashion Mariadal!
Ajo Eric en Martine
Kiten is naast het werk van Eric nog steeds de hoofdmoot van onze bezigheden op Bonaire. In Nederland is het altijd zo’n toestand. Alles verslepen naar een koud, winderig strand en soms als je net de hele volksverhuizing achter de rug hebt en aankomt op het strand… kakt de wind in. Hier heb je daar nou helemaal nooit last van. Altijd mooi weer, altijd wind…en maar 10 minuutjes rijden vanaf ons huis. We kiten dan ook zeker 3 keer per week. Vrees dat we hier ernstig van moeten afkicken als we weer in Nederland zijn. Hebben zelfs Marktplaats al afgespeurd naar een strandhuisje of tweede hands camper. Besloten om nog geen bod te doen, maar eerst even te acclimatiseren in Nederland voordat we ‘grote ’aankopen gaan doen.
Vergeet ik bijna nog te vertellen dat ik mijn mooiste Bonaire ervaring heb gehad toen ik tijdens het kiten een groep dolfijnen tegen kwam. Ik schrok me dood, ineens zo’ n groot beest onder mijn board, heel grappig, maar het eerste wat je denkt is….HAAI! Tweede gedachte…”Oh nee Dolfijnen… rustig blijven”. Maar wat cool, alleen of met z’n tweeën zwommen ze onder mij door, sprongen voor me langs of naast mij. Iedere keer ben je bang dat ze onder je board omhoog komen, maar dat doen ze natuurlijk niet
Tussen het werken, snorkelen en kiten door kijken we ook nog even voetbal. Ook hier is dat een hele happening. Iedereen dost zich flink oranje uit en met deze temperaturen en uitzicht op die prachtige oceaan is voetbal kijken, voor mij, ineens geen straf meer
De kindjes gaan ook erg goed. Nora kan inmiddels met bandjes en wel duiken in het zwembad en snorkelen met haar duikbril. Stijn kruipt als een schildpad met Redbull op, bijna niet bij te houden en omdat onze tuin geen hek heeft, mag ik de hele dag achter hem aanrennen. Hij kan langs de tafel lopen en even los staan, maar los lopen lijkt nog erg ver weg. Wel merk ik steeds meer dat Nora erg behoeft heeft aan een maatje van haar eigen leeftijd. De kindjes op de crèche zijn een stuk jonger, dus helaas daar nog steeds geen echt maatje. Denk stiekem dat het voor Nora wel heel fijn is om straks weer naar Nederland te gaan. Dus Stella, Zenne en Nienke, Be prepared, Nora komt er weer aan!!!
Het werk van Eric is nog steeds leuk, de hoeveelheid AirAmbu vluchten vallen nog mee. Wel is hij druk met allerlei verbeterpunten aan te brengen op de Special Care. Soms wordt er een hoop geklaagd over het ziekenhuis, maar eigenlijk is het ongelooflijk wat een vooruitgang het ziekenhuis de afgelopen 2 jaar heeft geboekt. Uitbreiding van verschillende gespecialiseerde verpleegkundigen, trauma opvang, een airambulance, een Special Care, veel meer mogelijkheden tot diagnostiek en operaties. En dat alleemaal in zo’n korte tijd, je kunt je misschien afvragen of je dat in Nederland, in zo’n korte tijd, voor elkaar zou kunnen krijgen….Hoera voor Fundashion Mariadal!
Ajo Eric en Martine
-
03 Juli 2014 - 06:52
Tessa:
Wat een leuk verslag weer!! Geniet nog maar even heel erg daar want zo te lezen wordt dat straks weer even heel erg omschakelen!! Liefs uit Haarlem -
03 Juli 2014 - 11:22
Ria Visser:
Hoi Martine, Wat klinkt dat allemaal geweldig, leuk om zo met jullie mee te genieten en mooi dat Eric ook zo een goede bijdrage doet in het ziekenhuis. Jullie maken echt prachtige herinneringen die niemand je meer afneemt. Geniet lekker verder van al dat heerlijke daar! Groeten vanuit ook een zomers Eemnes, wij zwemmen wel in onze zwemvijver en genieten ook! -
03 Juli 2014 - 11:56
Sylvia:
Leuk om weer iets te lezen over jullie avontuur!
Nog niet aan de terugkeer denken hoor! Duurt nog een hele tijd....
Heel veel kusjes voor de kleintjes (en ook voor jullie hoor) -
03 Juli 2014 - 14:23
Marjolein:
Leuk om weer wat te lezen van Bonaire en jullie belevenissen.
Wat een geweldig kitesurfparadijs voor jullie!
En Nora en Stijn genieten ook zichtbaar en zien er goed uit met die bruine snoetjes.
Have fun nog de komende weken en nog even niet teveel aan Nederland denken.
Groetjes Marjolein -
03 Juli 2014 - 22:24
Dorien :
Hé Martine, leuk weer wat van jullie te lezen. Ik had je ouders gesproken op de verjaardag van mijn pa en daar hoorde ik al dat jullie het fantastisch hebben! Geniet er nog lekker van, Kus van ons -
04 Juli 2014 - 23:19
Rianne:
Heb zo'n heimwee als ik je foto's zie... Lekker kleurtje hebben jullie inmiddels. Kan me nog herinneren hoe het was... ;-)
Geniet ervan!
X
( heb gelijk ook medelijden met Nora, er hoeft maar 1 kindje te zijn waarmee het klikt......) -
05 Juli 2014 - 13:38
Nicky:
Hoi Eric Wat is het toch een belevenis!!Wat zullen jullie moeten afkicken!
Kom je misschien opzoeken, ben in de buurt.
Liefs Nicky -
06 Juli 2014 - 15:00
Wim Kos:
Lieve Martine en Eric
Voor ons is toch het aftellen begonnen, nog ongeveer 5 weken , dan is jullie prachtige ervaring over. We hebben een beetje kunnen proeven hoe jullie daar leven, en snappen dat het moeilijk wordt dit los te laten.
Ik kan me voorstellen dat je een beetje op 2 gedachten hinkt, de ene kant dit bounty eiland en de andere kant het koude nederlandse kikkerlandje met al je andere contacten die je toch wel een beetje zal missen.
Zal best wel weer even wennen zijn als je terug bent, maar Martine je krijgt je" familie" daarvoor terug en wij jullie met Stijn en Nora. Geniet er nog maar even .
kus voor jou en de kindertjes
groeten Pa en Ma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
